Sabahın ilk ışıkları; gölgem kadar yakın, sen kadar uzak. Gözlerimi yeni açmışım. Pencereye doğru kafamı uzattım. Dağın eteği, dağın yamacı, dağın doruğundan aşağı doğru süzülüyoruz. Gökyüzü masmavi. Otobüs hızla yol alıyor. Birden tanıdık bir ses… Cumartesi Pazar tatil…
İnsan, görmediği bir şeyin tarifini yapabilir mi?
Bal’ı görmemiş Bal’ı tatmamış bir insana Bal’ın, şekli, şemaili ve tadını anlatmanın güç olduğu gibi bir şey…
Bilmiyorum neden her güne bir kılıf buluruz. Yeşilçam’da rahmetli Kemal Sunal Salako’da bunu yapmıştı. Salo ağanın yanında çalışan saf, temiz kalpli bir karakter. Gönül buya Ot’a vs. konmamış doğrudan ağanın kızı Emine’ye konmuş. Tabii bu ağalık… Babası, kızı zorla başka birisine vermeye çalışır. Bizim Salo emeline ulaşmak için Emine’yi dağa kaçırmaya karar verir. Ve bir gece yarısı kızı kaçırır. Gerisi malum…
-Bugün Salı:
-Salı olmaz!
-Neden?
-Salı “sallanır”
Çarşamba, çarşaflara bürünür. Konuşmalar haftanın her günü için devam eder. Perşembe perişan, Cuma mübarek, Cumartesi pazar tatil…
Acaba, bir şeylerin üzerine kulp takan ikinci bir millet var mıdır? .
Ve filmin devamında öğreniyoruz. Karakterimiz çocukluk arkadaşı “Hamido’ya” ulaşmak için salo’yu aracı olarak kullanıyor.
Aslında Yeşilçam’ı özlemiyor değilim. Ferdi Tayfur, Müslüm Gürses… Orhan Gencebay’ı da anmadan olmaz, Leyla ile Mecnun’unda çoğumuz ağlamışızdır. Unutulmaz bir aşk hikâyesi… Tarihi açıdan filme uyarlanan bir sürü yapımımız var. Ama En dikkat çekeni Fatih’in fedaisi Kara Murat…
Fatih demişken istitradi olarak şunu söyleyelim. Osmanlı padişahları kadar Sevgiye, Şefkate, Merhamete dayalı yönetim anlayışı benimseyen ikinci bir devlet var mı? Yaklaşık Üç kıtaya sahip olacaksın tebaan altında ki onlarca ulusun hakkını hukukunu gözeteceksin. Çok zor. Bu insanlar bunu başarmışlar. Ruhları şad olsun.
Cüneyt Arkın Türk sinemasının unutulmaz ismi. Bir zamanlar bazı okullarda tarih derslerini Cüneyt Arkın’ın anlatması gündeme gelmişti… Mükemmel bir fikir! Malkoçoğlu cem sultan, Battal Gazi Destanı, Hakanlar Çarpışıyor… Bir döneme yayılabilir.
Malkoçoğlu cem sultan da; kaleden aşağı atlama sahnesini hatırlarsınız. Bir çırpıda onlarca askeri yere sermesi… Çok merak ediyorum. Dersleri teorik mi anlatacak yoksa uygulamalı mı? Aksiyon tutkunu öğrencilerimizin bir gece viyana kapılarına dayandığına şahitlik ederseniz hiç şaşırmayın
Elinde ki Yay’a beşer tane ok koyup atması, işin daha ilginci okların ıskalama oranı sıfır. Atın üzerinden başka bir atın üzerine atlaması…Tam maceraperest…
Devamı Gelecek…
yenidenbirgun.wordpress.com 
Benim yeşilcama çok ilgimin olduğunu söyleyemem. Ama ciddi manada tutkunu olan dostlarimin sayisi da azımsanmayacak kadar çok. Öyle ki sadece oturup kalkip yeşilçam filmleri izliyorlar. Bunun yakınındaki en güzel örneği babamd ır. Ne diyelim bu da ayri bir tutku olsa gerek☺☺
BeğenLiked by 1 kişi
Ama yeşilçam’ın hakkını teslim etmek gerek… Bizleri uzun soluklu güldüren yahut tebessüm ettiren ikinci bir yapım bilmiyorum..
BeğenBeğen
Hakisiniz bu konuda. Ben çok yeşilçam filmi izledik. Her ne kadar suan çok ilgim olmasa da inek şabanlarla, damat feritlerle, nejla nazırlarla büyüdüğüm gerçeğini de yabana atmıyorum. Zamanın en iyi stand up gösterileri diyebileceğimiz eserler bu insanlardan çıktı. 👏
BeğenLiked by 1 kişi
Kesinlikle öyle.. şuan komedi tarzı yapılmış piyasada bir sürü film- stand up showlar var. hangisi onlar kadar ilgi çekici… Hasılı günümüz sanatçıları bir günün yıldızıdır bir günde biter.. Yeşilçamin kiler gönüllerin yıldızı her daim tüter
BeğenLiked by 1 kişi
Yazınızı beğeniyle okudum. Bir zamanlar ben de orada bulunmuştum. O samimiyeti bir daha bulamadım sonraki filmlerde
BeğenLiked by 1 kişi
Bu samimiyeti veya ortamı bugünlerde yahut bir önceki jenerasyon da bulamıyorsak bunu sorgulamak gerek… YeşilÇam filmlerini onlarca kez seyrediyorsunuz tadı ilk günkü gibi… ama günümüz sinema sektörü.. (Bu arada bende oralarda bulundum derken… )
BeğenBeğen